Miód pitny – słodki alkoholowy rarytas

Miód pitny to napój alkoholowy wytwarzany z miodu pszczelego. Jest to proces fermentacji, który zamienia miód w alkohol. Historia tego trunku sięga średniowiecza. Istnieją jednak oznaki, że był spożywany jeszcze wcześniej. Wspomina się, że produkowano go już 7000 lat przed naszą erą. Miód produkowany był na całym świecie. Polskie miody były jednak cenione ze względu na wysoką trwałość. Miody z tego regionu były gęste i sfermentowane, co nadawało im charakterystyczny smak i aromat. W średniowiecznej Polsce można bezpiecznie założyć, że miód pitny był głównym napojem. Był drogi i pito go tylko przy specjalnych okazjach.

Miody pitne -  rodzaje

Pod względem metody rozcieńczania rozróżniamy półtoraki (rozcieńczać), dwójniaki (rozcieńczać przez dwa), trójniaki (rozcieńczać przez cztery) i czworniaki. Miód pitny szybciej dojrzewa, gdy jest rozcieńczony. Najmocniejszym miodem jest poltorak, a najsłabszym czworniak. Miód pitny półtorak, miód pitny dwójniak i inne miody królewskie zostały tak nazwane, ponieważ dojrzewają dłużej i mają mniej wody. Miody pitne wymagają dłuższej fermentacji, a najlepiej leżakują przez kilka lat. Miód pitny trójniak jest gotowy do picia już po 1-2 latach. Im więcej miodu w napoju, tym jest on lepszy. Ilość miodu wpływa na proces leżakowania. Można je również podzielić ze względu na smak. Wyróżnia się miody naturalne, ziołowe i korzenne, a także ziołowo-korzenne, owocowe, chmielowe, ziołowo-korzenne i owocowe. Do produkcji miodów pitnych naturalnych, które zawierają wyłącznie miód pszczeli, wykorzystuje się miody o wyrazistych smakach i aromatach. Miody pitne mogą być ziołowe, korzenne lub mieszane. Kombinacje są nieograniczone w zależności od przyprawy. Miody pitne chmielowe mogą być wytwarzane poprzez dodanie chmielu do mieszanki, co skutkuje aromatyczną goryczką. Miody owocowe powstają poprzez zastąpienie części wody sokiem owocowym. Miody pitne dzielą się również na dwa rodzaje: nienasycone (znane również jako wino miodowe, które jest wytwarzane na zimno) lub nasycone (warzone). Zawierają one od 9 do 18 procent alkoholu.

Miód pitny - właściwości lecznicze

Podstawową zaletą tego trunku jest jego pozytywny wpływ na układ odpornościowy. Miody pitne zastępowały wino i inne cenne trunki, które w przeszłości były trudne do zdobycia. Miód pitny, choć jest napojem alkoholowym, posiada szereg właściwości zdrowotnych. Działa napotnie, dzięki czemu jest idealny w przypadku chorób powodujących wysoką gorączkę. Działa również jako ochrona przed przeziębieniem i grypą. Ma również pozytywny wpływ na osoby z problemami sercowymi i naczyniowymi. Miód pitny może również pomóc w chronicznym stresie i bezsenności. Jest dobry dla układu odpornościowego i trawienia. Należy jednak pamiętać, że nie jest to napój niskokaloryczny. Miód pitny zawiera do 355 kalorii w 100 ml.

Jak podawać miód pitny?

Miód pitny najlepiej podawać w temperaturze pokojowej. Zimą pitny miód podaje się na ciepło z przyprawami i plasterkiem cytryny lub pomarańczy. Przechowujemy go podobnie jak wino w ciemnych, suchych pomieszczeniach w niskich temperaturach (5-10 stopni Celsjusza) i w pozycji leżącej. Butelki powinny być również szczelnie zamknięte, bez dostępu tlenu.

Jaki jest związek między miodem pitnym a miesiącami miodowymi? Termin "miesiąc miodowy" sięga czasów średniowiecza. Młode pary spożywały miód pitny przez jedną pełnię księżyca po ślubie. Napój ten był uważany za afrodyzjak, który sprzyjał narodzinom dziecka. Ojciec panny młodej zadbał o to, by w jej posagu znalazł się miesiąc miodu pitnego.